شیراز

مردمم را در قلب شهر به خاک و خون کشیده‌اند. نمی‌توانم آرام بمانم. آن فرش در شاهچراغ با خون مظلومان رنگین شده است. چطور ببخشیم؟ چرا دست از سر این مردم برنمی‌دارید؟ شما به کدام دین و کدام ارزش معتقدید که این‌گونه کودک، دانش آموز، دانشجو، زن و مرد را روی خاک خودشان به قتل می‌رسانید؟ پر از خشم و اندوه و نفرتم و با وجود این فاصله، تا آزادی از پای نمی‌نشینم.