طغیان
طغیان

طغیان

*

اوژنی  گرانده -  اونوره دو بالزاک - ترجمه محسن سلیمانى

•••••

در این دنیا در هر وضعى،زن ها بیشتر از مردها رنج و عذاب میکشند. مرد،قدرت و توان اعمال قدرت دارد؛دست به عمل میزند،فکر میکند، خود را سرگرم میکند،براى آینده برنامه ریزى میکند و آینده او را تسلى میدهد.شارل هم همین کار را میکرد.اما زن در خانه میماند.همیشه با غم رو در روست و هیچ چیز حواس او را از این غم به جاى دیگرى منحرف نمیکند.همیشه تا اعماق پرتگاهى که برایش دهان باز کرده است میرود،عمق آن را اندازه میگیرد و اغلب این پرتگاه را با اشک و دعاهایش پر میکند.اوژنى هم همین کار را میکرد.اوژنى کم کم با سرنوشت خود دمخور میشد.حس کردن،عاشق شدن،رنج کشیدن و خود را فدا کردن، آیا این همه زندگى یک زن نیست؟